วันศุกร์ที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2560

เซิบๆหมาคาบเกิบเข้าป่าบักนัด


“เซิบๆหมาคาบเกิบเข้าป่าบักนัด  หมาคาบเกิบเข้าป่าบักนัด  หมาคาบเกิบเข้าป่าบักนัด”
                สวัสดีคับท่านผู้ชมผู้อ่านทุกท่านเรามาพบกับรายการ  “เซิบๆหมาคาบเกิบเข้าป่าบักนัด  หมาคาบเกิบเข้าป่าบักนัด  หมาคาบเกิบเข้าป่าบักนัด เอ้ย  ไม่ใช่ครับท่านผู้ชม  วันนี้ก็มาพบกับการนัทเองครับ  เป็นอย่างไรบ้างครับกับของเล่นหลายชิ้นที่ท่านผู้ชมผู้อ่านทุกท่านได้รู้จักกันมาแล้ว  ในวันนี้นัทก็จะพาท่านผู้ชมไปตามหาการละเล่นหรือที่ชาวอีสานเรียกกันคับว่า  “ของเล่น”  ว่าของเล่นที่นัทจะพาไปรู้จักเป็นการละเล่นเรื่องอะไรกันนะ  ว่าแต่ว่าท่านผู้ชมได้ยินเหมือนนัทไหมครับว่ามีเสียงใครร้องเพลงจนทำให้นัทต้องร้องตามในการสวัสดีท่านผู้ชมตอนแรก  เสียงนี้คุ้นมากเหมือนเสียงปู่ของนัทเลย  แต่ปู่ร้องเพลงนี้ทำไมนะ  นัทไม่เคยได้ยินเลย  ท่านผู้ชมเคยได้ยินเพลงนี้ที่ปู่ของนัทร้องไหมค่ะ  ถ้าคุณผู้ชมยังไม่เคยได้ยินเหมือนนัทงั้นเราเข้าไปถามปู่กันเลยครับบ
                นัท : “ปู่ครับๆๆๆๆๆ  ปู่ร้องเพลงอะไรครับ  นัทชอบครับปู่เมื่อกี้นัทได้ยินเสียงปู่ร้องนัทยังร้องตามเลยปู่  มันเป็นเพลงอะไรหรอครับปู่  นัทอยากรู้”
                ปู่ : “ช่างน่ารักจริงๆเลยนะหลานปู่  ไม่รู้เรื่องอะไรก็รู้จักถามปู่  ไม่ปล่อยให้มันค้างคาใจอยู่อย่างนั้น  คืออย่างนี้หลานเพลงที่ปู่ร้องเป็นเพลงกระโดดเชือกชนิดหนึ่งน่ะหลาน”
                นัท : “เป็นการละเล่นประเภทอะไรหรอครับปู่  วันนี้นัทอยากรู้เรื่องของเล่นหรือการล่ะเล่นอยู่พอดีครับปู่  อยากจะเล่าให้ท่านผู้ชมผู้อ่านด้วยครับ”
                ปู่ : “ใช่จ๊ะหลาน  มันเป็นการละเล่นชนิดหนึ่งที่เขาเรียกว่า  หมาคาบเกิบ  เดี๋ยวปู่จะเล่าให้หลานฟังนะ”
                เซิบๆหมาคาบเกิบเข้าป่าบักนัด  หมาคาบเกิบเข้าป่าบักนัด  หมาคาบเกิบเข้าป่าบักนัด    เย้!! ดีใจจังคับท่านผู้ชม  ไม่คิดว่าจากเพลงที่ได้ยินจะนำพานัทและทุกท่านได้มารู้จักกับการละเล่นอีกประเภทหนึ่งที่เรียกว่า  “หมาคาบเกิบ” เป็นการละเล่นอย่างไรนั้นเรามารู้จักกันเลย
                การละเล่นหมาคาบเกิบเป็นการละเล่นของเด็กภาคอีสานผู้คนอีสานจะรู้จักกันเป็นอย่างดีโดยเฉพาะคนรุ่นเก่าอย่างปู่  เด็กในสมัยปัจจุบันจะไม่ค่อยรู้จักการละเล่นนี้ จะรู้จักแต่คนที่มีอายุประมาณ 30 ปี  ขึ้นไป  และคนในภาคอื่นก็แทบจะไม่รู้จักการละเล่นนี้เลย  คำว่า  หมาคาบเกิบ  เป็นการเรียกชื่อแทนเชือกโดยสมมุติให้เชือกเป็นหมา  เกิบหรือรองเท้าก็จะติดอยู่ในนั้นเป็นการเรียกชื่อของการละเล่นนี้  การละเล่นนี้เป็นการละเล่นที่เรียบง่ายแต่สร้างความอัศจรรย์ให้กับเด็กๆภาคอีสานเป็นอย่างมาก  เพราะทำให้ด็กได้มีความสุข  ให้เด็กได้ออกกำลังกาย  ให้ได้รู้จักเพื่อน  ให้มีปฏิสัมพันธ์ที่ดีต่อเพื่อน  และยังช่วยให้เด็กมีไหวพริบในการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้เป็นอย่างดี  สำหรับการละเล่นหมาคาบเกิบก็จะมีอุปกรณ์ในการเล่นและ  วิธีในการเล่นดังนี้
อุปกรณ์
                เชือก  ใช้ร้อยเข้ากับเกิบหรือรองเท้า  เพื่อสมมุติเป็นหมาคาบเกิบ
                เกิบหรือรองเท้า  เป็นร้องเท้าที่โดนหมาคาบไว้
จำนวนผู้เล่น  ตั้งแต่ 3 คนขึ้นไปสามารถเล่นได้
วิธีการเล่น
                เด็กจะต้องเป่ายิงฉุบหรือโอน้อยออกกันก่อนว่าใครจะเป็นผู้เล่นก่อน  เมื่อได้ผู้เล่นคนแรกแล้วก็ทำการเล่น  โดยที่ผู้เล่นอีก 2 คน จะต้องเป็นคยจับเชือกเพื่อแกว่งไปแกว่งมาให้ผู้ชนะเล่นก่อน  ในขณะที่ผู้เล่นทั้ง 2 คนแกว่งเชือกและร้องเพลงว่า  เซิบๆหมาคาบเกิบเข้าป่าบักนัด  หมาคาบเกิบเข้าป่าบักนัด  หมาคาบเกิบเข้าป่าบักนัด”  ขั้นแรกคือขั้นต่ำสุดคือ ขั้นข้อเท้า  ให้ผู้เล่นกระโดดข้ามเชือกและรองเท้านั้นไปมา 4 ครั้ง  โดยที่ไม่ให้ส่วนใดของร่างกายของตัวผู้เล่นโดนเชือกหรือรองเท้า  เมื่อครบ 4 ครั้งผู้เล่นก็จะวิ่งหนีหมาหรือรองเท้าอย่างเร็ว  เมื่อผู้เล่นสามารถเล่นผ่านขั้นแรกไปได้ก็สามารถเล่นขั้นที่สอง  ขั้นที่สาม  และขั้นที่สี่ได้เร่อยๆจนจบการเล่นที่สูงสุด  แต่เมื่อในขั้นที่สูงขึ้นในช่วงระดับเอวก็จะสามารถให้ร่างกายผู้เล่นโดนเชือกหรือรองเท้าได้  แต่ถ้าร่างกายผู้เล่นโดนเชือกหรือรองเท้านั้นตั้งแต่เริ่มแรกก็จะถือว่าผู้เล่นนั้นตาย  แล้วให้ผู้เล่นคนอื่นเล่นต่อ เป็นการเล่นต่อไปจนจบเกมการเล่น
                สวัสดีคับก็มาเจอกับนัทในช่วงท้ายของการละเล่นภาคที่สานที่นัทพามารู้จักกันแล้วนะครับ  ท่านผู้ชมผู้อ่านทุกท่านก็ได้รู้จักกับการละเล่นที่เรียกว่า  “หมาคาบเกิบ”  กันไปแล้วนะครับว่ามีอุปกรณ์  วิธีการละเล่นอย่างไร  ต่อไปนัทก็จะพาไปรู้จักกับประโยชน์ของการเล่นหมาคาบเกิบกันเลยครับ
                - เสริมสร้างพลานามัยให้สมบูรณ์  เสริมสร้างทักษะต่าง ๆ ให้เจริญ เช่น ทักษะในการใช้สายตาสังเกต ทักษะในการเคลื่อนไหวอวัยวะ
                - ส่งเสริมความเจริญทางสติปัญญา เช่น ฝึกให้ใช้ความคิด ฝึกให้มีไหวพริบ ฝึกการคาดคะเนด้านสังคม 
                -การละเล่นของเด็กไทยสะท้อนภาพของสังคมไทยในด้านต่าง ๆ เช่น สภาพความเป็นอยู่ อาชีพ เป็นต้น 
                - การละเล่นช่วยส่งเสริมบุคลิกภาพของเด็ก ไม่ว่าจะเป็นทางกายภาพและทางจิตใจ ฝึกให้เป็นผู้ที่มีระบบระเบียบวินัย และความรับผิดชอบ มีความสามัคคีในหมู่คณะ เมื่อเติบโตขึ้นเด็ก ๆ เหล่านี้ก็จะมีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเป็นกำลังของชาติอันเป็นคุณค่าทางสังคมอันพึงปรารถนา
                ทุกท่านก็รู้ถึงประโยชน์ของการเล่นหมาคาบเกิบกันแล้ว  ในวันนี้น้องนัท  ปู่  แม่  นุ่น  แนน  และนนท์  ก็ได้พาทุกท่านได้มารู้จักกับการละเล่นของเด็กอีสานในปัจจุบันที่ยังคงเหลืออยู่และในอดีตที่ใครๆอาจไม่รู้จัก  เช่น  การละเล่นม้าก้านกล้วย  หมากตีขนไก่  หมากหัวกะโหลก  หมากเก็บ  ขาโถกเถก  เล่นเฮือนน้อย  ดีดในอีขาม  กระโดดยาง  บั้งโป๊ะ  ไข่ตำกัน  และหมาคาบเกิบ   จากผู้รู้และมีประสบการณ์ในการละเล่นแต่ละประเภท  จากน้องนัท  ปู่  แม่  นุ่น  แนน  และนนท์  โดยมีผู้ดำเนินเรื่อง  นัทกับนุ่นครับ  สำหรับวันนี้นัทกับทุกคนก็ขอกล่าวคำว่าสวัสดีครับ  ไว้เจอกันใหม่โอกาสหน้านะครับบบบ

               




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น