ปู่เจ้าปัญญา
เสียงกระโดดโลดเต้นไปมาอย่างมีความสุขของฝีเท้าเล็กๆ ที่เหยียบย้ำเดินไปมา
รอยเท้าเล็กๆนั้นเต็มบริเวณหน้าบ้านไปหมด มองไปมีแสงแวววาวที่พื้นดินนั้นเหมือนมี
ทองเหลืองอร่ามไปทั่วพื้นดิน ปู่หมู๋ได้ยินจึงพูดกับหลาน
ปู่หมู๋ : "นัทวิ่งเล่นก็ระมัดระวังหน่อยนะเดี๋ยวจะหกล้มเอา"
นัท : "ไม่หรอกครับผมระวังอยู่"
ปู่หมู๋ : "ไหมมาหาปู๋หน่อยลูก ปู่มีเรื่องจะเล่าให้ฟัง"
นัท : "ปู่ปู่มีเรื่องอะไรจะเล่าให้นัทฟังหรอ แล้วปู่ทำอะไรอยู่ทำไม่มันสวยจัง
ปู่หมู๋ : "ปู่จะเล่าให้ฟังนะ"
เมื่อหลานถามปู่หมู๋จึงเล่าให้หลานฟัง ในเวลาเนินนานมาแล้วมีชาวสวนที่ชื่อตามี
ไปพบเจอก่อไม้ไผ่ที่หักลงมาทับสวนของตามี เมื่อลมฝนพายุพัดกระหน่ำ ตามีก็จะได้ยิน
เสียงอี้ดๆๆๆ อยู่ตลอดเวลา เสียงลมพายุนั้นพัดกระหน่ำมาอย่างแรงจนทำให้ไม้ไผ่หักโค้น
ลงมาหลายลำ ตามีรู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมากเมื่อไม้ไผ่นั้นหักลงมาใส่สวนของตน
ตามีจึงคิดจะตัดไม้ไผ่นั้นทิ้งทั้งหมด แต่พอยายนามาเห็นจึงพูดขึ้นว่า
ยายนา : "ตามี ตาจะทำอะไรน่ะ ไม้ไผ่นั้นมีประโยชน์นะ"
ตามี : "จะเอาไปทำอะไรได้นอกจากก่อไฟ"
ยายนา : ไม้ไผ่สามารถทำประโยชน์ได้หลายอย่าง ทำแคร่ ทำรั้ว ทำตะกร้าและอีก มากมายเลย ไม่ใช่แค่ไม้ไผ่นะที่มีประโยชน์ ไม้ทุกชนิดมีประโยชน์ในตัวเองหมดนะตา
ตามี : "จริงหรอยายนา งั้นตาว่าเราจะตัดลำไม้ไผ่ที่มันหักโค้นไปทำอะไรดีละยาย
หลานนัทนั่งฟังตาหมู๋เล่าพร้อมกับคิดไปด้วย ในบรรยากาศที่เงียบกริบ นัทเด็กชาย
ที่ชั่งถามก็มองดูปู่หมู๋อย่างไม่ละสายตา เสียงตาหมู๋จักรสานตะกร้าอย่างเบา บางฝีมือแทบจะ
ไม่ได้ยินเสียงเสียดสีของไม้ นัทนั่งมองปู่หมู๋อยู่นานพร้อมกับพูดขึ้นว่า "ปู่ครับ" จนทำให้
ปู่หมู๋ต้องตกใจ ไม้ไผ่ที่ว่าสามารถทำได้หลายอย่างจริงหรอ แล้วทำของเล่นให้นัทได้ไหมครับ
ปู่หมู๋ก็พูดขึ้นว่า "ได้สิ ภูมิปัญญาของชาวบ้านเรามีมาตั้งมากมาย มีมาตั้งแต่รุ่นทวดแล้ว
ไม่ว่าจะเป็นการทำมาหากิน เรื่องการค้าขาย เรื่องการปลูกพืช เรื่องนิทาน และรวมไปถึงเรื่อง ของเล่นของหลานด้วย"
นัทด้วยความที่เป็นเด็กชั่งถาม ก็ถามปู่หมู๋อีกว่า "จากที่ปู่เล่าให้นัทฟัง ยายนาได้บอกว่า
นอกจากไม้ไผ่แล้ว ไม้อย่างอื่นหรือสิ่งอย่างอื่นก็สามารถทำได้ด้วยหรอ" ปู่หมู๋มองหน้าหลาน ของตนพร้อมกับหยุดสานตะกร้าแล้ววางไว้ข้างตน แล้วตอบคำถามของหลานว่า
"ทำได้สิหลาน เดี๋ยวปู่จะยกตัวอย่างให้หลานฟัง ต้นกล้วยที่สามารถออกผล ใช้ใบเสร็จแล้ว
เรายังสามารถนำมาเป็นปืนให้หลานได้ด้วยและอีกตัวอย่างนะหลานกะลามะพร้าวที่เราใช้แล้ว
ยังสามารถนำมาร้อยเชือกใส่นำมาเดินแข่งกันได้และยังนำใส่น้ำเล่นขายของหรือ "เล่นเฮือน น้อย"นี้เองแหละหลาน" งั้นปู่จะพามารู้จักกับคำว่าการละเล่นนะหลาน
"การละเล่น" หมายถึงการกระทำกิจกรรมใดๆที่ทำให้เรานั้นมีความสุขสนุกสนาน เพลิดเพลินรื่นเริงบันเทิงใจ มักจะมีกติกาการเล่นหรือการแข่งขันง่ายๆ ที่ไม่สลับซับซ้อนมากนัก จุดประสงค์ส่วนใหญ่ก็เพื่อให้เกิดความสนุกสนาน เพื่ออกกำลังกาย และก็ให้เกิดความสัมพันธ์ และความรู้รักสามัคคีระหว่างผู้เล่นและผู้ชมนะหลาน กติกาที่กำหนดขึ้นไว้ก่อนและเคยปฏิบัตร มาแล้วหรือ ตกลงกันตั้งขึ้นขณะจะเริ่มเล่นก็ได้ จะไม่พิถีพิถันในเรื่องกฏกติกาในการเล่น
พอปู่พูดเสร็จ ปู่ก็ยิ้มให้หลานและมองไปที่ตาของหลาน ปู่มองเห็น
ในตาของหลานเหมือนมีประกายแวววาว แล้วหลานก็ยิ้มพร้อมกับพูดขึ้นว่า "ปู่ครับ หลานมีอะไร ให้ปู่ช่วย ปู่ช่วยทำของเล่นให้นัทหน่อยนะ นะปู่นะ.... นัทจะเอาไปเล่นกับเพื่อน แล้วปู่ก็ยิ้มแล้ว บอกว่าจะทำให้ แล้วปู่ก็บอกกับนัทว่า การละเล่นไม่ใช่แค่เล่นเพื่อความสนุกสนานเพลิดเพลิน เท่านั้นแต่ยังช่วยให้ร่างกายแข็งแรง มีความรู้ มีไหวพริบในการแก้ไขปัญหาและมีสุขภาพจิตใจที่ เบิกบานด้วยนะ โอ้โฮ๋!! อัศจรรย์จริงๆครับปู่ แล้วนัทก็ยิ้มพร้อมกับกระโดดโลดเล่นออกห่างปู่ อย่างมีความสุข เมื่อปู่รับปากว่าจะทำของเล่นให้ นัทพูดพางบอกว่าปู่ใจดีจังจะได้เล่นกับเพื่อน แล้ว... แล้วเสียงของนัทก็ค่อยๆเบาลง และจางหายไป
อุไร ลักขณา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น